Mineyik (Zeynel Abbidin) Ocağı

Mineyik (Zeynel Abbidin) Ocağı
Malatya Arguvan ilçesi Mineyik Köyü’nde bulunan bu ocak mensupları kendilerini “imam Zeynel Abbidin Ocağı” olarak tanıtırlar ki, bu ad yakın tarihte verilmiş bir ad değildir. 1480’lerin sonlarında yazılan Saltukname’de de bu ocağa “Zeynel Abbidin Ocağı” denmektedir. 500 yıldır bu ocak böyle anılmaktadır.

Saltukname’de: “Şerif, Malatıyyavi Sultan’la varıp, battal Gazi oğlu Ali’yi ziyaret ettiler. Oradan Sarı saltuk, Malatya’ya gitti. Seyyid Gazi sultan’ın yurtlarını ve evini ziyaret etti. Atalarının ruhuna dua etti. Sonra da dönüp Kırşehir’e geldi. O kentteki velilerle buluştu. Fakih Ahmet ölmüştü. Onun kabrini ziyaret etti. Hacı bektaş, Ahi Evren, Seyyid Yusuf Kaşgari, Üryan baba, Doğan Ata ve nice Erenler gelip Sultan sarı Saltuk’la söyleştiler”.

Alevi Ocakları genelikle kurucularının adını taşırlar. Kurucuları tarafından bu ad verilmese bile, sonradan bu ocaklara kurucusu Pir’in adı verilmiştir.

Mineyik Ocağı mensupları, Hacı Bektaş Veli dergahı’ndan bağımsız olduklarını ileri sürereler. Gerekçe olarakta onlardan önce Anadolu’ya gelip, ocaklarını kurduğunu ileri sürerler. Bu doğru değildir. Mineyik Ocakzadeleri, Seyyid Ebul Vefa’nın kardeşi Seyyid Ganim’den gelirler. (Kendi iddialarına göre Seyyid Ganim, Ebul Vefa’nın kardeşi değil, oğludur.)

Bilindiği kadarıyla, büyük isyandan (1239 Baba İshak İsyanı) önce, Anadolu’da henüz hiç bir ocak yoktu. Tüm Aleviler, Nişabur Dergahı’nın son Piri olan Baba İlyas’a, yani 1231 yılında Amasya’ya yerleşen Baba İlyas Dergahı’na bağlıydılar. Baba İlyas’ın 1240 yılındaki isyanda asılmasından sonra, baş pirliğe Hacı Bektaş Veli’nin getrildiğini yukarıda belirtmiştik. 1250’lerden sonra Aleviler ve Alevi Ocakları, Hacı Bektaş Veli’ye ve onun Dergahına bağlandılar.

Ayrıca, Saltuklar, Danişmendiler, Mengücekliler... daha bir çok Seyyidler, Anadolu’ya onlardan da önce geldiler. Örneğin, Saltuklular Anadolu’ya ilk gelen ve beylik kuran Seyyidlerdir. Ama bugüne dek böyle bir iddia da bulunmamışlardır.

Mineyik Seyyidleri’nden Av. Muharrem naci Orhan’ın, mahkeme kararıyla onaylattığı Soyağacı’na göre onlar, Ebul vefa’nın kardeşi Seyyid Ganim’den gelmişler. Gerçi yukarıda Ebul Vefa ile ilgili bölümde belirtiğimiz gibi onun, başkaca kardeşi olup olmadığı konusunda bir bilgiye rastlamadık.

Bu Soyağacı şöyledir:
1-Hz.Ali                              (599-656)
2-İmam Hüseyin                  (626-680)
3-İmam Zeynel Abbidin       (655-713)
4-Seyyid Zeyd                    (681 ?-740 Emeviler astı.)
5-Seyyid Hüseyin
6-Seyyid Yahya
7-Seyyid Hasan El faki
8-Seyyid Muhammed Zahid
9-Seyyid Hüseyin
10-Seyyid Muhammed
11-Seyyid Ali
12-Seyyid Zeyd
13-Seyyid Muhammed

           ↓
14-Seyyid Ebul Vefa
15-Seyyid Zeki
16-Seyyid Salih
17-Seyyid Umman
18-Seyyid şerafettin
19-Seyyid Riyani
20-Seyyid İzzetin
21-Seyyid Lokman

           ↓
22-Seyyid Muhammed
23-Seyyid Temiz

           ↓
22-Seyyid Mahmut
23-Seyyid İbrahim

           ↓
14-Seyyid Ganim
15Seyyid Hamis
16-Seyyid İmad
17-Seyyid Abbas
18-Seyyid Zeki
19-Seyyid Salih
20-Seyyid İmad
21-Seyyid İmad
22-Seyyid Hüseyin
23-Ganim
24-Celal
25-Yusuf
26-Ahmet
27-Ganim
28-İbrahim
29-Mahmut
30-Seyyid Tahir
31-Seyyid Mahmut

           ↓
32-Seyyid Tahir
33-Seyyid Muhammed

           ↓
Hasan
Ahmet
Tahir

           ↓
32-Seyyid İbrahim

           ↓
Z. Abbidin
Mahmut
Hüseyin
33-Tahir
34-Mustafa
35-Mahmut Efendi
36-Hüseyin Efendi
37-Mehmet Orhan
38-Muharrem Naci Orhan

Bize göre bu liste eksiktir. Muharrem Naci Orhan, en az 43. veya 44. kuşak olmalıydı. Arada kopukluklar var.
=Seyyid Hakkı=
Kaynak: Veli Saltık-Alevi ocakları