Peygamber ile Hz.AliŽnin Musahip olması
Peygamber ile Hz.Ali´nin Musahip olması
Öyle malüm olsun ki, cümle sahabe vardılar Hz.Ali´ye biat kılıp boyun sunup talip olup iradet getirdiler. Hz.Resul buyurdu:
-Iki adam birbiriyle musahip olmalı, dedi. Hemen ol saat Hz.Muhammed, Şahı merdan Ali ile musahip ve kardeş olup birlik manasını gösterdiler. Muhammed Mustafa sallallahu taala aleyhi veselam kendi mübarek eliyle kuşağını açtı. Şah´I merdan Aliyyel Murtazayı bağrına bastı. Ikisi bir gömlekten baş gösterdiler. Başı iki gövdeyi bir gördüler. Hz.Resul, Ali hakkında bu hadisi okudu. «Lahmike lahmi, demike demi, ruhike ruhi, cismike cismi.» “senin kanın benim kanım, senin etin benim etim, senin vücudun benim vücudum, senin ruhun benim ruhum, senin canın benim canım.”
Olayı izleyen ashaplar bu sözleri duyunca şaşırdılar. Onlardan biri hasetle sordu: “Ey Tanrı´nın elçisi gömleğinizi çıkarın birde biz görelim” dedi. Bunun üzerine peygamber teninden gömleğini çıkardı. Tüm orada olanlar Muhammed ile Ali´nin ikisinin bir vücut olduğunu gördüler. “inandık ey! Tanrı´nın elçisi” dediler.
Peygamber kutsal gömleği giydi. “Ali ile ben bir ağacın meyvesiyiz” buyurdu. Sonar Hz.Ali´nin elini tutu. Baş parmağını baş parmağına koydu. Kendisine vekil olsun diye kendi yerine dikti. (Feth süresi 10.Ayeti okudu)
Innelleziyne yubâyi´üneke innmâ yübâyi´unallah, yedullahifevka eydiyhim, femen nekese feinnemâ yenküsü alâ nefsih ve mev evfa bimâ ahead aleyhullahe feseyü´tiyhi ecren azimâ:
Türkçesi: sana bi´at edenler ancak Allah´a etti. Hakk´ın eli onların elleri üstündeydi. Onun için sözünü kim bozarsa yarına bozmuş olur. Kendinin öz nefsi zararına.. kim allah´la andını yerine tam getirir, Tanrı da onu büyük ödüller, sevap verir. Sonra kendi secdesini getirmelerini istedi. Seccayi getirdiler. Hz.Muhammed minberden aşağı indi. Hz.Ali, Hz.Muhammed´in izniyleseccadeyi serdi. Hz.Muhammed kutsal kuşağını seccadenin üzerine bıraktı. Sonar birinci adımı Tarı´nın, ikinci adımı Cebrail´in, üçüncü adımı da kendi adını anarak seccadeden üç adım uzaklaştı. Onları bütün inananlar hayranlıkla izliyordu.
Hz.Muhammed söze başladı: “Bu kuşak Mirac gecesi Cebrail´in benim belime bağladığı kuşaktır. Ben de senin beeline kuşatıyorum” dedi. Kuşağı Ali´nin beeline bağladı. Birici düğümü Tanrı´nın, ikinci düğümü Cebrail´in, üçüncü düğümü kendinin adını anarak düğümledi. O sıkı bağın uçlarından birini sağ, birini sol yana soktu.
„La ilahe illallah, Muhammed Resulullah, Aliyyün veliyyullah!” dedi ve yerine oturdu. Ardından bütün ashaplar oturdu. Hz.Muhammed inananlara döndü: „Ey inananlar, her iki kişi birbirinizi kardeşliğe kabul edin“ buyurdu. O zaman her inanan kendisine bir kardeş buldu. Her iki kişi birbirini kardeşliğe kabul etti. Böylece bütün inananlar müsahip oldu.
Hz.Muhammed: „Ey Ali, sen benim kardeşimsin. Tıpkı Musa ve Harun gibi. Bundan sonar sende seni izliyenlerin inananların belini bağla“ buyurdu. Bunun üzerine Hz.Ali, Hz.Muhammed Katında önce Selman-ı Farisi´nin, sonra Kamber´in ve üçüncü olarak da Süheyl´in kuşağını bağladı. Inananlar bu olayı kutlamak istediler. Bir inanan peksimet, yağ ve hurma getirdi. Hz.Ali, Hz.Muhammed´in önünde peksimet, yağ ve hurmayı lokma yaptı, o lokmadan tüm insanlara sundu. Inananların tümü o lokmadan yiyerek doydu. Bir parça lokma arttı. O sırada Hasan, Hüseyin ve Fatima tüz Zöhre Medine´de bulunuyorlardı. O mecliste bulunanlarbu artan lokmayı bir kaba koydular. Kabı hanedaın hizmetkarı Selman-ı Farisi´ye verdiler. Selman-ı Farisi kabı hiç yere koymaksızın Medine´ye ulaştırdı. Orda bir sehbanın üzerine bıraktı. Sevgi belirtmek için Sofular arasında lokma göndermek bu olaydan kaldı. Bu olayın anısına günümüzde de tarikat ehli canlar birbirine lokma verirler. Ve de yer gök yaratılırken Cebrail Adem´in belini bağlamıştı. Onlarda birbirine kardeş saymıştı.
Imam Cafer-i Sadık BUYRUĞU
Hazırlayan: Adil Ali Atalay, Can yayınlar, 5.Baskı
Ekleyen: =Seyyid Hakkı=