Hz.Muhammed’in, semavi yolculuğu- Mirac.

Hz.Muhammed’in, semavi yolculuğu- Mirac.
Hz.Muhammed Hicretin onuncu yılında Allah’ı Mirac(ziyaret) etmeyi kararlaştırır. Bu ziyerete aynı zamanda „veda ziyareti“ veya „veda hacı“ da denilir. Mirac; Zahiri alemden batıni aleme geçiştir. Batıni alem’de, Allah katına yükselmek yani bir devrin bitimi ve diğer bir devrin başlaması demektir. Genel kabule göre, bu ziyaret; Recep ayının yirmi yedisini, yirmi sekize bağlayan gece, Kudüs’ten mescit’i Aksa’ya, oradan da semaya(göğe)  yükselerek Allah ile görüşmesidir. Bu buluşma, Hiçbir beklenti olmadan salt şevkat, merhamet ve sevgi bütünleşmesine ermesidir. Bu yolculuk, sadece ilhi aşk yoluyla mümkür. 

Hz.Muhammed, Cebrail vasıtasıyla akıl boyutunun bittiği, ilahi aşk ile ulaşılan Allah’a en yakın makam Sidret-ül Münteha(Allah'a yaklaşmada varlıkların ulaşabileceği son sınır)  gelince, Cebrail: “Ben buradan ileriye geçemem, geçersem yanarım” deyince; Hz.Muhammed “Öyleyse sen yerinde kal. Ben ezelden bu aşk yoluna canımı kurban koymuşum. Yanarsam tek başıma yanayım. Canını canından sakınan, cananını nasıl görebilir? Cananı uğrunda bu can feda olsun” der ve Allah’a yanlız gider. 

Tasavvufta melek Cebrail akıldır, yani Cebrail’in aklın ona vahy ettikğinin, nereden geldiğini anlamak ve öğrenmek istiyordu. Ve Imam Cafer-i Sadık Buyruğu’na göre bu merak, Cebrail’i kırklar meclisine götürdü. 

Hz.Muhammed mirac dönüşü, yatağının soğumamış olduğunu görür. Burdaki mana: Tasavvufta Cebrail akıldır. Aklın (Cebrail), vahylerinin ona nereden geldiğini anlamak ve öğrenmek istiyordu. Ve Hz.Muhammed’i Kırklar alemine götürdü. Kırklar: Gayp erenleri(Rica-ül gayp) alemidir. Diğer bir manada ise, Kırklar meclisi; Batın (gizli, görünmeyen) anlamındadır. Velayet makamı (ermişlik mertebesi) dir. 

Yunus Emre, Kırklar meclisi(Gayp Erenleri)’ni şöyle anlatır;
Muhammed ile bile Mi’rac’a ağan benim
Ashab-ı suffe’y ile yalıncak olan benim 

Sabır ile kanaatı viribidim bunlara
Kırk kişi bir gömlekten başın çıkaran benim.

O kırkındanbirine meşteri çaldımıdı
Kırkından kan akıtıp ibret gösteren benim. 

Aden peygamber ile Havva yaratılmadan
Uçmak’tan sürülüben O, müfis olan benim.

Adımı Yunus taktım sırrım aleme çaktım
Bundan ileri dahi dilde söylenen benim,
Yunus 

Kırklar Cemi, Alevi ibadetinin esası olarak kabul edilen Cem ve Semah dönmenin mitolojik kaynağı varsayılmaktadır. Kırklar Meclisi, batın alemi karşılığı kullanılan, Velayet Makamı (Ermişlik Mertebesi)’dir. Bu, öte-dünyada, zaman dışı bir evrende geçmekte olan bir olayın zahire yansımasıdır.  

Kırklar Cemi Erkanı üç bölümden ibarettir; 1-Genel bilgilendirme, 2-Rızalık alınması (Birliğin sağlanması) 3-Tevhid bölümü. Öğreti açısından ağırlıklı olan bölüm, Şahı Merdan Ali adının ayrılmaz biçimde Tanrı adının söylenişiyle kaynaştığı tevhid (Tanrı’nın birliğinin söylemi) bölümüdür. Ali “Şah” sözcüğünde belirmededir. Ardından, Peygamber’in Mirac olayının anlatımı gelir.   

Alevi ibadeti’nin merkezinde, Miraclama vardır. Dolayısiyle İbadetin temel ilkesini/bel kemiğini oluşturur. Cem ibadetlerinde en çok okunan, Şah Hatai’nin Miraclamalaması’dır. 

Hz.Muhammed’in, gerçek anlamda Miracı budur. Mirac madde aleminden mana alemine, geçiştir. Diğer bir deyimle de “fakr” aleminden “fahr” alemine geçiş, yani “Fahri Kainat” (Kainatın efendisi) makamına erişmektir. 

Evvel emanet budur ki:
Piri, rehber tutasın
Kadim erkana yatasın
Tariki müstakime. 

Dosdoğru yola gidebilmek için her insanoğluna bir yol gösterici yani bir rehber gerekir, çünkü, yola rehbersiz gidilmez. Rehber bilendir. Bilen kişi ile dost ol, çünkü, seni aydınlatır, bilgisiz kişilerle dost ol, çünkü sen onu aydınlatırsın. „Bilmediğini bilmeyenlerden hemen uzaklaş, çünkü onlar aptaldır, seni de aptallaştırır. (Konfiçyüs).“ Evet bilenlerle yol yürünür, bilmeyen seni yolda bırakır. Onun için kişiye yolu bilen, menzile götüren bir rehber gereklidir. 

Muhammed belin bağladı
Anda ahiri Cebrail
İki gönül bir oluben
Hep yürüdüler dergaha. 

Dergaha gidebilmenin yolu, gönüllerimizin birliğinden geçmektedir. Dolayısıyla, kesretten (çokluktan) vahdete (tekliğe) geçiş ancak gönül birliğiyle olabiliyor. 

Doksan bin kelam danıştı
Iki cihan dostuna
Tevhidi armağan aldı
Yeryüzündeki insana. 

Kelam; sözdür, bilgidir, irfaniyettir. Irfanlık; İlahi bir feyiz olarak kainatın sırlarını bilme kudretidir, bilmektir, tanımaktır, Allah’ın birliğini, tekliğini bilmektir. 

O şerbetten biri içti
Cümlesi mest-ü hayran
Mümin müslim üryan büryan
Hepsi de girdi semaha. 

Mest olma, serden geçmektir, kelamın bittiği andır. Artık O’ndan başka gönülde kimse kalmamıştır, ilahi aşk sarhoşu olunmuştur. Üryan büryandır o. Tevhid olunmuştur. Bir vicutta ikilik olur mu hiç! Irmaklar, deryada birleşmiştir. Gönül, artık gerçek sahibinindir. Fani olan, baki olanına kavuşmusıdır. İbadet, yapmanın amacıda budur.
=Seyyid Hakkı=